وصيت نامه شهيد محمود رضا شهرياني
ان الله يحب الذين يقاتلون في سبيله صفاً كانهم بنيان مرصوص .
سلام بر امام ، پير جماران كه با رهبري خود اسلام را زنده كرد و با سخنان خود دنيا را به لرزه انداخت ، سلام بر امت قهرمان پروري كه با استقامت و دلاوري تو طعه هاي دشمنان اسلام را در هم مي شكند .
درود بر ملتي كه نظيرش در تاريخ و جود نداشته است ، آگاه باشيد كه تا نابودي كامل آمريكا صهيونيسم توطئه هاي آنان وجود دارد ، به اسلام چنگ بزنيد ، مسجد ها را پر كرده صفوف نماز جماعت و جمعه را محكم تر نمائيد ، دعاهي كميل را فراموش ننمائيد .
در صف هاي جهاد عليه مستكبرين و كافران و منافقين شركت نمائيد . چه زيباست جواني كه هنگام نماز گلولة دشمن بر مغز او نشسته و خون سرخ بر سيمايش نقش مي بندد . راستي اينان چه خيال كرده اند ، ملتي كه شهادت دارد اسارت ندارد . چرا مانند حّر به خود نيامده ونمي آيند چرا حق را نمي بينند مگر زندگي دنيا و لعب و لهب هاي آن چه ارزشي دارد كه بخاطر آن فجيح ترين جنايات را انجام مي دهند ، خانه هاي مسكوني را بمباران
مي كنند ، پاسداران و به قول خود حزب الهي ها را ترور كرده و از بچة كوچك تا پير مرد را به شهادت مي رسانند . اينان نمي خواهند باور بدارند كه اين امت فقط رهبري امام خميني اطال امه عمره را قبول داشته و فقط سر در برابر خدا فرود مي آورند. تقصيرشان نيست . ( صم بكم عمي فهم لا يرجعون ) .
من با ايمان كامل به امام و اسلام و خداي خود ميروم شايد يا با كشتن اين مزدوران يا با خون خود دين خود را نسبت به جامعه و اسلام و خداي خود ادا نموده بلكه خدا توفيق آمرزش و رحمت واسعه اش را نصيب من بدارد . و از گناهاني كه در گذشته انجام داده ام در گذرد . زيرا به رحمت و آمرزش او اميد دارم و ميدانم كه اگر كسي از صميم قلب از گذشتة خود پشيمان باشد خدا نيز بسوي او باز خواهد گشت انشاء الله .
خدايا خود مرا توفيق طاعت و بندگي و دوري از معصيت و در نهايت توفيق شهادت در راه خودت را به من عطا بفرما چرا كه هر كه را دوست داشته اي به شهادت رسانده اي .
در پايان سخنانم از شما امت اسلامي مي خواهم كه رهبري امام را همچنان به گردن نهاده و فرامينش را اطاعت نمائيد ، با گروهكهاي باطل و منحرف در ستيز باشيد كه اينان عروسك كوكيهاي آمريكا و شوروي هستند
از دوستان و آشنايان تقاضا دارم اگر حقي را از آنان پايمال كرده ام و يا چيزي پهلوي من دارند كه نمي دانم مرا ببخشند و عفو نمائيد .
سخني چند با خانواده ام :
مادر عزيز مي دانم كه شبهاي بسيار بر بالينم شب نخوابي كردي و رنجها متحمل شدي ولي تو امانتي داشته اي كه بايست پس از درخواست صاحب امانت به او بدهي اگر در حق شما كوتاهي كرده ام مرا ببخش و در جلوي مردم برايم گريه نكن كه من مانع احساسات مادرانه ات نمي شوم .
پدر مهربانم از زحماتي كه براي بزرگ كردن من كشيده اي سپاسگذارم و از تو مي خواهم كه از امام پيروي كرده و انقلاب را حمايت نمايي.
خواهر عزيزم حجابت را حفظ نما و همچون زينب زندگي نما . برادر عزيزم به عاقبت خود بينديش كه روزي بايد درمحضر خدا حساب پس بدهي و چه بهتر كه از همين حالا براي منزلگاه ابدي خود توشه و وسايلي آماده نمايي كه عِقاب خدا خيلي سخت است . تا آنجائيكه بياد دارم كسي پهلوي من چيزي ندارد بجز خواهر كبري خورشيدي كه پول دوربين عكاسي كه از او گم كرده ام را به او بپردازيد .
در شب هاي جمعه از من يادي كرده و سوره اي از كلام الله مجيد را برايم بخوانيد .
مرگ بر آمريكا و شوروي و ديگر ابر قدرتها . مرگ بر صهيونيزم جهاني و منافقين كوردل و ديگر گروهكهاي منحرف . زنده و جاويد باد حكومت الله.
درود بر خميني بت شكن ياور مستضعفان .
در پايان از شما خواهشمندم در صورت امكان سلام مرا به امامم برسانيد .
والسلام علي من التبع الهدي
محمود رضا شهرياني 8/8/61
